Ο Κρόνος προηγήθηκε με Ιωνά, έχασε τεράστια ευκαιρία να «καθαρίσει», σοκαρίστηκε στο 90’+, αλλά το stop Ζάχου και η εκτέλεση «Γαμπρού» στα πέναλτι, επανέφεραν την… τάξη και υπέγραψαν την επική πρόκριση στους «8»!
*
Τετάρτη, ώρα 17.46… Αντίκρυ, αυτός και η ιστορία. Έστησε την μπάλα. Πήρε λίγη φόρα. Κοίταξε, κάτι ψιθύρισε, σημάδεψε. Σωστά. Κάτι δέκατα αργότερα, το συγκλονιστικό πανηγύρι κάτω απ’ την (πιο συγκλονιστική) εξέδρα των Αργυραδιτών κουρσάρων των εξωτικών Γρεβενών, τα μαρτυρούσε όλα. Ο Κρόνος, στα προημιτελικά του Κυπέλλου Ερασιτεχνών! Στα πέναλτι. Με τον Δημήτρη Βλάσση ψυχρό «φονιά» στο τελευταίο χτύπημα (4-3) και, λίγο πριν, τον Σήφη Ζάχο, τεντώνοντας με σούστα το τεράστιο κορμί του, να «ρεφάρει» οριστικά τη χαμένη εκτέλεση του «Κόνι».
Ήταν ο επίλογος του «ψυχοβγάλτη». Ο δίκαιος επίλογος. Φαινόταν, διάολε… Πέρασε ο καλύτερος. Ο πιο ποιοτικός. Αυτός που πάλεψε να παίξει μπάλα. Αλλά κι αυτός που είχε τα «παντελόνια» να φτύσει μέσ’ τα μούτρα το… kung–fufootball, με το οποίο πίστεψαν οι γηπεδούχοι πως θα κατάφερναν να… τρομάξουνε τους Κυπελλούχους Κέρκυρας. Ψιτ, κύριος… Άλλο Σούλι, άλλο Ανατολή. Κι άλλο ‘δω.
Το (διαβασμένο) πλάνο του Καλούδη είχε ενημερώσει έγκαιρα: Πάθος. «Άντερα». «Δάγκωμα». Ψυχάρα. Έγινε. Και το κατάλαβαν από νωρίς. Από τη μίνι «στοίβα» στο μαρκάρισμα (για κόκκινη) στον Κονισπολιάτη, μόλις στο 2’. Δύσκολη ομάδα η ΑΕΠ. Οργανωμένη, πολύ δυνατή, αλλά συχνά, πολύ συχνά στο… όριο (για να το πούμε κομψά)! Το γεγονός ότι ο Κρόνος «δε μάσησε» στο ελάχιστο, πήγε επί μακρόν το ματς στην έλλειψη ρυθμού. Ενάμιση λεπτό μπαλίτσα, διακοπή. Το αποτέλεσμα; Το α’ μέρος, επί της ουσίας, να περάσει «έτσι».
Το καλό για τον Κρόνο, ενόψει β’; Αφ’ ενός ότι οι παίκτες του είχαν αρχίσει, πλέον, να βρίσκουν καλύτερα «πατήματα» στον δύσκολο αγωνιστικό χώρο (εμφανής η δυσκολία στην αρχή). Κι αφ’ ετέρου ότι, με την εξουδετέρωση, δημιουργικά, του άξονα των γηπεδούχων (το δυνατό σημείο του), ήταν, πια, ορατό, πως, για να «φάνε» φάση, θα έπρεπε, είτε λάθος ατομικό, είτε «στημένο». Αποδείχτηκε. Η καλύτερη στιγμή των γηπεδούχων (47’) βγήκε από λάθος έξοδο του Ζάχου. Σε στημένο. Όπως, από στημένο, ήρθε και η ισοφάριση στο 90’ (Κατσαντώνης). Σε 120’, αυτά. Άλλο ουδέν. Χριστός (άντε και μια περίπτωση στο 53’, που ζητήθηκε ανατροπή του Κατσαντώνη απ’ τον Πετρόγιαννη).
Ενδιάμεσα, οι κινήσεις απ’ τον πάγκο, φλέρταραν με το… ρουά-ματ! Το «κόλπο». Κίνηση πρώτη, η μεταφορά του Κονισπολιάτη στη μεσαία γραμμή και του Π. Γραμμένου στο δεξιό αμυντικό άκρο (τράμπα). Κίνηση δεύτερη, η είσοδος του Ιωνά στην κορυφή. Διόλου τυχαίο πως οι topστιγμές του Κρόνου βρήκαν πρωταγωνιστές το… τρίο.
Η προειδοποίηση του 64’ (κάθετη «Κόνι», άφημα Ιωνά στον Βλάσση). Η εκπληκτική ευκαιρία – highlightτου 77’, για το απόλυτο «λουκέτο (απίθανος συνδυασμός Π. Γραμμένου – Ιωνά, με τον Αλεξίου να κάνει την απόκρουση της… ζωής του σε κεφαλιά του «ξανθού»). Και, φυσικά, η στιγμή- τοτέμ του 67’. Κόρνερ «Κόνι», κεφαλιά του Γιώργη… Το γκολ (0-1), η «έκρηξη», η αίσθηση πως αυτό ήταν, τελείωσε. «Διαψεύστηκε», τζάμπα, στο 90’+. Επανήλθε, ως, πλέον, βεβαιότητα, στη «ρώσικη ρουλέτα». Κι έγραψε ιστορία…
Αν και δεν απέφυγε τα λάθη, κυρίως στον πειθαρχικό τομέα, ο Λαρισινός Χ. Αγγελούδης (Γκαρέλης, Τσαπρατζής), κατάφερε να μην… το «φύγει» ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι. «Κιτρίνισε» τους Α. Κοτζατίσογλου, Ιωαννίδη, Χαραλαμπίδη, Καλαϊτζίδη, Κατσαντώνη, Μπιζιώτα – Χότζα, Πετρόγιαννη, Ζάχο, Βλάσση, Σαγιά.
ΑΕΠ (Χρ. Λάλλος): Αλεξίου, Π. Λάλλος, Κατσαντώνης, Σ. Κοτζατίσογλου (77’ Χοτζάι), Θ. Λάλλος, Κυριακίδης, Α. Κοτζατίσογλου, Χαραλαμπίδης, Ιωαννίδης (80’ Καλαϊτζίδης), Μπιζιώτας, Ασλανίδης (117’ Ντενίς).
ΚΡΟΝΟΣ (Γ. Καλούδης): Ζάχος, Χρ. Γραμμένος (16’ λ.τ. Π. Γραμμένος), Ανυφαντής, Πετρόγιαννης, Γραικός (74’ λ.τ. Μ. Σαγιάς), Στρατηγός, Μυρίλλας, Κονισπολιάτης, Κουλούρης (57’ Ιωνάς), Βλάσσης, Χότζα.
