Με τον Ξάνθη να… κλέβει ταυτότητες και τον Ν. Γεωργοπάλη να «χτυπά» στο 63’, οι συγκλονιστικοί Πρωταθλητές άλωσαν τους «Ζωσιμάδες» (1-0 τον ΑΟΒ) κι έκαναν… υπερ-άλμα ανόδου!
*
Τις πιο λαμπρές στιγμές της δόξας του βιώνει ο Αστέρας Πετριτή… Οι Πρωταθλητές, μετά από μια συγκλονιστική, «παντελονάτη» εμφάνιση μέσ’ τους «Ζωσιμάδες», πήραν το… σκαλπ του «πολύ» ΑΟ Βελισσαρίου (0-1) και φιγουράρουν –ακούστε το καλά:
ΜΟΝΟΙ ΠΡΩΤΟΙ στο κεφαλόσκαλο του ομίλου τους! Ολοκληρώνοντας, με μαθηματική ακρίβεια την α’ φάση ΕΝΤΟΣ των προνομιούχων θέσεων ανόδου (ό,τι κι αν γίνει την Κυριακή, στα Τρίκαλα), έχοντας βγάλει τα δύο, κατά τεκμήριο, πιο δύσκολα παιχνίδι στη σειρά (σε Γιάννινα κι Ελευθεροχώρι). Εκπληκτικό…
Άξιο (το) διπλό; Και λίγα (που) λες, αδελφέ… Πανάξιο! «Ζυγισμένο», ορθολογιστικό πλάνο, εφαρμογή του σε υψηλό βαθμό συνέπειας, με τον Ξάνθη απ’ τον πάγκο να… κλέβει ταυτότητες και τους πάντες, εντός των γραμμών, να καταθέτουνε αξία και ψυχή. Εν ολίγοις;
Στόχος πρώτος, το «βραχυκύκλωμα» της παραγωγικής διαδικασίας των γηπεδούχων. Έγινε. Και μια ομάδα, ο ΑΟΒ, που στη διάρκεια της σεζόν, είχε το γκολ πιο εύκολο και απ’ την… ανάσα της, περιορίστηκε σε μετρημένες, μόνο, πραγματικές απειλές (9’ Σταμούλης- Γιαννάκης, 34’ Β. Βαρτζιώτης) κι αυτές… φτύνοντας αίμα!
Στόχος δεύτερος; Όσο ο χρόνος περνούσε (και ο ΑΟΒ, λογικά, θ’ ανέβαζε γραμμές), χωρίς εκβιασμούς, να ριχτεί μια πιο συνεπής ματιά στο… τελικό κόλπο: «χτύπημα» στο χώρο, αντεπίθεση. Με λυθία λίθο την καλή πίεση στη μεσαία γραμμή, που θα ‘φερνε κλεμμένες μπάλες και… φσσσς, μπόινγκ!
Κάπως έτσι, αφού στο 61’ ήρθε το… προμήνυμα (τελευταία στιγμή ο Μάντζιος πρόλαβε τον Γούναρη, με τον πάγκο του Αστέρα να μιλά για χέρι του keeperτου ΑΟΒ έξω απ’ την περιοχή), άραγμα στο μαγικό 63’: κλέψιμο, βουρ στο χώρο με υπεραριθμία, Χρήστος (Γεωργοπάλης) κερνάει, Νίκος (Γεωργοπάλης) πίνει, η μπάλα στο «πλεχτό» κι εκείνο το λεπτό που ακολούθησε, καταχωρημένο ήδη στις πιο μεγαλειώδεις σελίδες στην ιστορία της ομάδας! «Τρέλα», ευλογημένη «θολούρα», απίθανο γιορτάσι στα κάγκελα, παρέα με τον κόσμο, ο πάγκος στον αέρα… Σεισμός, ρε! Σεισμός…
Εκεί, υπήρξε ένα (νέο) στοίχημα. Μεγάλο: να μη χάσουν, οι Λιμανιώτες, «το μυαλό τους» απ’ τη νέα έκβαση του πράγματος. Να πρυτανεύσει η ψυχραιμία, η λογική, η σωστή διαχείριση. Με καθοριστικό (κι εδώ) το ρόλο του πάγκου, έγινε. Σωστά. Όχι μόνο δεν… τρελάθηκε στην πίεση ο Αστέρας (επί της ουσίας, ο ΑΟΒ, απείλησε μόνο στο 84’, με τον Νικολάου), αλλά, υπό προϋποθέσεις, λίγο πιο σωστή να ‘χε την πάσα ο Αστέρας, στους (ακόμη μεγαλύτερους) χώρους που βρήκε, θα μπορούσε να «χτυπήσει» και ξανά. Δεν έγινε, αλλά δεν «έσκασε» κανείς.
«Έπαιξαν» και με το χρόνο, όπως έπρεπε (ειδικά στο τέλος, όπου η αποβολή του σκόρερ, στο 85’, τους άφησε με δέκα) και.. γράψαν’ ιστορία! Κάνοντας καμαρωτά το πιο μεγάλο βήμα για τον πολύ μεγάλο στόχο… Τα τείχη, ρε… Γκρεμίστε τα…
Τον αγώνα «σφύριξε» ο Ημαθιώτης, Βρέσκας (Κελεσίδης, Χρυσάνης). «Κιτρίνισε» (πλην της… διπλής στον Ν. Γεωργοπάλη) τους Τσάνη, Γιαννάκη.
ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟ (Α.Ζώης): Μάντζιος, Νάσιος, Ασωνίτης (81’ Πανίδης), Αλεξίου, Π. Βαρτζιώτης (65’ Τζιάλλας), Κολιός, Β. Βαρτζιώτης, Τσάνης (65’ Μπαλογιάννης), Γιαννάκης, Σταμούλης, Σπ. Νικολάου.
ΑΣΤΕΡΑΣ ΠΕΤΡΙΤΗ (Β. Ξάνθης): Ριγανάς, Καλούδης (69’ Γράντος), Λέσης, Πολύζος, Αλ. Πάγκαλης, Στούπας (89’ Λιούμπας), Ν. Γεωργοπάλης, Ασπιώτης, Γούναρης, Χρ. Γεωργοπάλης, Πρ. Πάγκαλης.