Συγκλονιστικό «αντίο» του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Κερκυραίου στα πισίνες, με δύο χρυσά στο Πανελλήνιο και μια ασύλληπτη αποθέωση από κόσμο και συναθλητές!
Η αρχή του, αιφνιδίασε. Παρασκευή (10/6), τέταρτος στα 400 μ. ελεύθερο (πρώτος, ο Νέγρης του Ηλυσιακού). «Φάνηκε ότι φεύγω» σχολίασε. «Αιφνιδιάστηκα που δεν πήρα μετάλλιο, αν και, περισσότερο, κολύμπησα εν όψει προετοιμασίας για το Ρίο και για τους βαθμούς του συλλόγου μου (Ολυμπιακός)…».
Ώσπου κόπιασε το Σάββατο (11/6), το 800άρι. «Η εξέδρα σίγησε», γράφτηκε. «Ακόμη και κολυμβητές που είχαν ολοκληρώσει τις προσπάθειές τους κι έκαναν χαλάρωμα, βγήκαν απ’ τη διπλανή πισίνα, για να δουν την προτελευταία κούρσα του κορυφαίου Έλληνα κολυμβητή…» Xρυσάφι (8:05.49)! Χέρι- χέρι ως τα 400 με τον Νέγρη, αλλά, μετά το 600άρι, «σφαίρα»…
Τερματίζοντας, έβγαλε τα γυαλάκια του και κοίταξε τον ηλεκτρονικό πίνακα, για να επιβεβαιώσει την πρωτιά του. Όταν πείστηκε, έσκασε χαμόγελο κι έβγαλε μεράκι: «Ήμουν καλύτερα από χθες. Ούτως ή άλλως, όμως, το βασικό μου αγώνισμα, είναι το 1500άρι. Αύριο. Βέβαια, θα είμαι πιο φορτισμένος συναισθηματικά. Τη στιγμή που θ’ απλώσω το χέρι για να αγγίξω την πλάκα χρονομέτρου, θα είναι η τελευταία μου φορά στην πισίνα. Αυτό, όμως, σε καμία περίπτωση δεν θα με αποτρέψει απ’ το να κυνηγήσω την νίκη, όπως πάντα…»
Ήταν η καλύτερη προαναγγελία για το μεγάλο «αντίο» ενός τεράστιου «δικού μας»: του Σπύρου Γιαννιώτη. Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, το 85ο, η τελευταία του «παράσταση» εντός πισίνας (πλέον, μονάχα open water). H καλύτερη προαναγγελία… Και η πλέον συνεπής…
Το έκανε. Ως έπρεπε. «Αντίο» με χρυσό (15:26.31)! Την Κυριακή. Ως πρώτος! Ως καλύτερος… Ως Πρωταθλητής (αθλητής, γαρ, του Πρωταθλητή, ξανά, Ολυμπιακού). Με σούμα τελική, 32 πανελλήνια μετάλλια (15 στα 1500, 10 στα 400, 7 στα 800), ιστορικό ρεκόρ- μαμούθ.
Οι στιγμές, ανεπανάληπτες. Τόνοι συγκίνησης, ενόσω ο Άλιμος έδινε νέα διάσταση στη λέξη «αποθέωση». Το (κατα)χειροκρότημα του δακρυσμένου μύθου… Προσπάθησε να «καταπιεί» τον κόμπο στο λαιμό, να ψελλίσει δυο κουβέντες. Το μπόρεσε…
«Ό,τι και να πω είναι λόγο. Το χειροκρότημα του κόσμου, πριν ακόμη τελειώσει η κούρσα ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Το έκανε πιο δύσκολο, αλλά, ταυτοχρόνως και πιο όμορφο. Είναι απίστευτο πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια. Φεύγω γεμάτος, στο καλύτερο σημείο της καριέρας μου. Το να πρωταγωνιστώ στα 36 μου χρόνια και να κυνηγώ μία διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι κάτι μοναδικό. Στην πισίνα, η μεγαλύτερη στιγμή μου, ήρθε με τη συμμετοχή μου στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας στα 1500μ. Στην ανοικτή θάλασσα, η μεγαλύτερη στιγμή θέλω να πιστεύω ότι θα είναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Το σημερινό χειροκρότημα του κόσμου και των φίλων μου, αθλητών και προπονητών, μου δίνει ώθηση για να τα καταφέρω…»
ΦΩΤΟ: ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΑΤΑΠΟΔΗΣ