O Λεβαδειακός είχε τις ευκαιρίες, αλλά η Κέρκυρα ευτύχισε να πάρει το μεγάλο τρίποντο με την γκολάρα του Γκόμες (34’) και, ουσιαστικά, να «κλειδώσει», με… μιάμιση φάση, την παραμονή απ’ του… Αγίου Βαλεντίνου!
Photos: Stamatis Katapodis
Τούτη τη φορά, η τεράστια ευκαιρία δεν πήρε «παράταση»… Έπρεπε να το πάρει και το έκανε, η Κέρκυρα, το ματς με τον Λεβαδειακό. Εύκολα; Ουδόλως. Πιεστικά; Σαφέστατα. Με καλή μπάλα; Άλλο, άλλο…
Απ’ τη στιγμή, ωστόσο, που στο ποδόσφαιρο την ιστορία τη γράφουν τα αποτελέσματα, τούτο είναι η ουσία. Το τελικό 1-0. Το μεγάλο 1-0, με τα πολλαπλά βαθμολογικά οφέλη, σε μια εξίσωση που, επί της ουσίας, σώνει από… Φλεβάρη την υπόθεση «παραμονή». Πιο νωρίς από ποτέ. Σπουδαίο ιστορικό τεκμήριο, βιτρίνας, ασχέτως εάν ομιλούμε για ένα Πρωτάθλημα όπως… το φετινό! Details…
Στιγμή- ορόσημο, αυτή του 34’: με τον Γκόμες να πατάει περιοχή, να εκμεταλλεύεται το άριστο «κόψιμο» του Επστάιν και το (ούτε) με… τα μάτια μαρκάρισμα των backsτης Λιβαδειάς και με δυνατό σουτ να στέλνει τον Ναμάσκο στον… εσπερινό!
Καταλυτικό. Όχι μόνο λόγω του προφανούς (το γκολ που έκρινε το ματς), αλλά γιατί, σε επίπεδο «οικονομίας» αγώνα, πάγωσε με… αλουμινένιο πέλεκυ το νευρικό (ελέω, προφανώς, της κρισιμότητας του ματς) πρώτο ημίωρο των Φαιάκων και το οποίο σε δύο- τρεις περιπτώσεις, είχε φέρει τους φιλοξενούμενος στο «τσακ» απ’ το 0-1 (και μετά…).
Τόσο, όμως, στο facetofaceμε τον Μάντζιο στο 19’, όσο και στο αυτό με τον Τόνι Σίλβα στο 22’, ο Κουτζαβασίλης σήκωσε… παραβάν! Σημείωση: ο, για άλλη μία εβδομάδα, εξαιρετικός Κουτζαβασίλης. Που και στο β’, όταν, στο τελευταίο τέταρτο, ο Λεβαδειακός έπαιξε τα… ρέστα του μπας και σώσει την παρτίδα, στις δυο- τρεις φορές που απαιτήθηκε (Μάντζιος, Καλτσάς, Κραμπουέ), ήταν σταθερός, ψύχραιμος, λεβέντης! Εύγε του…
Εν κατακλείδει; Σ’ ένα ματς που, βάσει εικόνας, η Κέρκυρα μπορούσε εύκολα να… τρέχει, αντ’ αυτού, άνοιξε του λόγου της το σκορ (και πήρε τον «τελικό»), στην πρώτη της ουσιαστική απειλή, αλλά και την εντός 90λέπτου μοναδική της φάση σε όλο το παιχνίδι (άντε, συν την «καλός συνδυασμός, κακή» τελική του Τουράμ στο 60’ και την κόντρα με τον Αντιλέχου στο 96’, όταν πλην… Ναμάσκο, όλος ο Λεβαδειακός ήταν μπροστά)! Ξεκάθαρα, οι… λεπτομέρειες τούτη τη φορά, δεν μπορεί παρά να άφησαν ικανοποιημένο το τεχνικό επιτελείο.
Όπως αναμενόταν, το β’ μέρος πήγε «κυνικά». Με τον τραυματισμό του Μουλόπουλου (διακοπή) να επηρεάζει, προσωρινά, το όλο τέμπο, είναι χαρακτηριστικό πως «πατώντας» το τελευταίο δεκάλεπτο, φάση- φάση δεν είχε καταφέρει να προκύψει.
«Φιλοκερκυραϊκά», ερμηνεύεται και ως εξής: μια απολύτως (ψυχρή, πλην) ορθολογική διαχείριση από πλευράς Φαιάκων, με κύριο focusστη διασφάλιση των ήδη (σπουδαίων) κεκτημένων. Έγινε πιο εμφανές απ’ τις κινήσεις Γρηγορίου στη… σκακιέρα, καθώς απ’ τους διαθέσιμους αμυντικογενείς του πάγκου, ο μόνος που δεν μπήκε, ήτανε ο Ζαραδούκας! «Να κρατήσουμε…»
Μέσα, το λοιπόν, ο Κεϊτά (αντί του δημιουργικού Ζορμπά), μέσα και ο Αντιλέχου (φρεσκάρισμα αντί Νίκιτς)… Και μολονότι αυτό το «πίσω» συνέπεσε με το διάστημα (84’ κ.ε.) που ο Λεβαδειακός έβγαλε τις τρεις πιο άξιες τελικές του μετά το ημίωρο (84’ Μάντζιος, 90’+2’ Καλτσάς, 90’+7’ Καραμπουέ), εκ του αποτελέσματος, behappy.
Τον αγώνα «σφύριξε» ο Θεσπρωτός, Κομίνης (Καλφόγλου, Μεσσήνης). «Κιτρίνισε» τους Νιάς, Καραμπουέ, Μεντί.
ΚΕΡΚΥΡΑ (Μιχ. Γρηγορίου): Κουτζαβασίλης, Σπίνουλας, Ιωάννου, Ντιμιτρόβσκι, Ντιόγκο, Σιόντης, Νίκιτς (83′ Αντιλέχου), Γκομές, Ζορμπάς (74′ Κεϊτά), Επστάιν (71′ Κόντος), Τουράμ.
ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ (Γ. Χριστόπουλος): Ναμάσκο, Μουλόπουλος (54′ λόγω τρ. Μαχαίρας), Ουόν, Νιάς, Μεντί, Καραμπουέ, Κουλιμπαλί (69′ Σουμπίνιο), Καλτσάς, Σίλβα (80′ Γιακουμάκης), Μάντζιος, Γιουσούφ.