Ο προπονητής και ο αθλητής του Πήγασου Νότιας Κέρκυρας επιλέχθηκαν και πήραν μέρος στο All Star game του Τουρνουά των 2004 της ΕΣΚΑΒΔΕ, που έγινε στην Πρέβεζα. Επιπλέον, εκεί ήταν οι Αγιοβλασίτης (ΚΓΣ), Στεμπάρι (Φαίακας) και Βασιλόπουλος (Ναυσίθοου).
Όπως διαβάζουμε στο f/b του κερκυραϊκού σωματείου:
Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στην Πρέβεζα το All Star game του Τουρνουά των 2004 της ΕΣΚΑΒΔΕ. Ήταν μια όμορφη γιορτή με χορταστικό θέαμα από τους επιλεγμένους από τους προπονητές ταλαντούχους μικρούς της βορειοδυτικής Ελλάδος. Την ομάδα μας εκπροσώπησε ο Κωνσταντίνος Σαμοΐλης που αγωνίστηκε στην ομάδα του Βορρά και ο προπονητής μας Ασπιώτης Αντώνης ως ένας από το τεχνικό δίδυμο της ίδιας ομάδας. Για την ιστορία νικήτρια ήταν η ομάδα του Νότου με 74-69.
Τον αγώνα παρακολούθησαν ο ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Παμπαίδων Χρήστος Σγουρίτσας και ο γνωστός σε όλους μας, κατ εξοχήν αρμόδιος για το Αναπτυξιακό πρόγραμμα της Ομοσπονδίας Κώστας Μίσσας. Συγχαρητήρια στην ΕΣΚΑΒΔΕ και ειδικότερα στους φίλους της Πρέβεζας για τη γιορτή αυτή, που πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει θεσμός σε κάθε διοργάνωση της Ένωσης.
Ελπίζουμε, τα ταλαντούχα παιδιά που αγωνίστηκαν χθες, να έχουν συνειδητοποιήσει ότι το να είσαι «all star» στα 14 σου, δε σου εξασφαλίζει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ και να «επενδύσουν» με πολλή δουλειά στο ταλέντο τους για να ζήσουν ανάλογες εμπειρίες στο μέλλον. Τέλος, παραθέτουμε κάποιες δηλώσεις του κ. Μίσσα στο τέλος γιατί δείχνουν μια κατεύθυνση που έχει πάρει το άθλημα και την οποία πρέπει να ακολουθούμε για να είμαστε μέσα στις εξελίξεις:
“ Εκείνο που μπορώ να πω εγώ είναι ότι υπάρχουνε παιδιά που έχουνε κάποιες βάσεις, κάποια δεδομένα, δεν είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός και μιλάω για παιδιά που εμείς κρίνουμε τελείως διαφορετικά. Εμείς όταν κάνουμε επιλογές παιδιών έχουμε άλλα κριτήρια, για να φανταστείτε ένα παιδί για να παίξει στην Εθνική Παμπαίδων έχει περάσει έξι επιλογές. Δηλαδή από μια βάση 400-500 παιδιών γίνονται διάφορες σταδιακές επιλογές, οι οποίες είναι έξι για να φτάσει στους 15 παίχτες οι οποίοι θα επιλεχθούν. Βέβαια σε αυτή τη φάση εμείς έχουμε μια μεγαλύτερη βάση που παρακολουθούμε με 25-30 παιδιά συνήθως, τουλάχιστον η στατιστική αυτό λέει, διότι ένα παιδί που μπορεί στα 14 του να μην έχει μια επιλογή στις πρώτες φάσεις, μπορεί την επόμενη χρονιά και να ψηλώσει και να γίνει πολύ καλύτερος και να επιλεχθεί στην επόμενη διοργάνωση. Εκείνο που βλέπω είναι ότι συγκριτικά με πιο παλιά χρόνια ότι έχουμε μια βελτίωση και αυτό οφείλεται στην προπαιδική διαδικασία από πλευράς βελτίωσης των παιδιών σε κάποια πολύ βασικά πράγματα.
Εκείνο που θα πρέπει να αντιληφθούν όλοι και να αφιερώσουν χρόνο είναι αυτό που λέμε και στα παιδιά ότι πρέπει να το θες πάρα πολύ και να το αγαπάς αυτό για να μπορείς να μοιράσεις το χρόνο σου ή σε αυτό που λέγεται μαθήματα-σπουδές είτε λέγεται αθλητισμός. Αυτά τα δυο πράγματα πρέπει να τα προγραμματίσεις και να βρεις χρόνο. Πρέπει κάποιο παιδί να το επιλέξει λοιπόν και να το αγαπάει πάρα πολύ. Γιατί αυτό το κομμάτι που λέγεται μπάσκετ από την πολύ μικρή ηλικία σήμερα από αυτή τη μικρή ηλικία που τώρα μαζεύονται, τα παιδιά πρέπει ήδη να είχαν ξεκινήσει να γίνονται καλοί αθλητές. Σήμερα δε μπορείς να παίξεις μπάσκετ αν δεν είσαι αθλητής. Όσοι παρακολουθείτε ευρωλίγκα και υψηλού επιπέδου μπάσκετ θα δείτε αθλητές οι οποίοι πηδάνε πάνω από τα στεφάνια, που τρέχουν σαν κατοστάρηδες, έχουν ταχύτητα, έχουν έκρηξη. Αυτά ξεκινάνε να στήνονται οι βάσεις από αυτές τις ηλικίες.
Δηλαδή ένα παιδί μπορεί να έχει ένα ταλέντο, να είναι χαρισματικό αλλά αν παράλληλα δεν βελτιώσει την αθλητική του υποδομή, την εποχή που θα πρέπει να παίξει μπάσκετ δε θα μπορέσει να προχωρήσει γιατί κάποιος άλλος με λιγότερο ταλέντο αλλά πολύ καλύτερος αθλητής δε θα τον αφήσει να περάσει σέντρα. Εμείς τα βλέπουμε αυτά σε ένα γενικότερο επίπεδο, γι’ αυτό δίνουμε και κατευθύνσεις ανάλογες και στους προπονητές γιατί οι προπονητές είναι αυτοί οι οποίοι και οι ομάδες είναι αυτές που διορθώνουνε και βελτιώνουνε παίχτες. Όλα γίνονται στους συλλόγους, εκεί είναι όλη η δουλειά.”