Κείμενο του Ναυτικού Ομίλου με το οποίο ενημερώνει για την κατάσταση των εγκαταστάσεων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Το κείμενο
Επειδή καθημερινά μέλη και φίλοι του Ομίλου ερωτούν με αγωνία για την κατάσταση των εγκαταστάσεων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οφείλουμε να γνωρίσουμε τα ακόλουθα:
Όταν την άνοιξη του 2018 κλιμακωνόταν η πίεση προς τον ΝΑΟΚ και δρομολογούνταν με αδιάλλακτο τρόπο η βίαιη αποκοπή του από τον έλεγχο του χώρου των ιστορικών του εγκαταστάσεων, το Δ.Σ. του Ομίλου διέτεινε σε όλους τους τόνους ότι η καλύτερη εξέλιξη των πραγμάτων θα ήταν η απαξίωση ενός ιστορικού χώρου που διαμορφώθηκε ευθύς εξαρχής από τα μέλη και τους φίλους του Ομίλου στη διάρκεια των χρόνων ως μια εστία αθλητισμού, ψυχαγωγίας και κοινωνικοποίησης. Η χειρότερη εξέλιξη, βέβαια, θα ήταν αφάνταστα σκληρή, αφού θα σήμαινε ότι ο χώρος, ανεξέλεγκτος, απροστάτευτος και χωρίς τη δυνατότητα προσωπικού, θα μετατρέπεται καθημερινά σε σκουπιδότοπο, θα εμφανίζει ασυνήθιστα επεισόδια και καταστροφές και θα χαρακτηρίζεται από σταδιακή κατάρρευση των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού του.
Αυτή είναι η σημερινή εικόνα του ΝΑΟΚ: σκουπίδια, απεριποίητος περιβάλλων χώρος, κατεστραμμένος εξοπλισμός, έλλειψη φύλαξης. Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης οι δυνατότητες αντίδρασης του ΝΑΟΚ για προφανείς λόγους είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Ωστόσο, τα μέλη, οι φίλοι, οι γονείς, οι προπονητές του Ομίλου, ως μη οφείλουν, και παρά τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν και την πλήρη έλλειψη προσωπικού, παρεμβαίνουν και μέσα από συνεργασίες με εθελοντικές και κοινωνικές οργανώσεις, με εθελοντές αλλά και με υπηρεσίες του Δήμου, συχνά συντηρούν και βελτιώνουν τις εγκαταστάσεις. Παράλληλα παρατηρούν το χώρο και ειδοποιούν τους «αρμόδιους – υπεύθυνους» για την άμεση διαχείριση των προβλημάτων. Αυτό συμβαίνει, γιατί είναι αδιανόητο για τα μέλη της οικογένειας του ΝΑΟΚ να γίνονται μάρτυρες της εγκατάλειψης και του ευτελισμού ενός χώρου γεμάτου μνήμες και συναισθήματα, μιας εστίας καθημερινής άθλησης και ψυχαγωγίας.
Εν τούτοις είναι εύκολο να γίνει κατανοητό ότι η καλή διάθεση , η αγάπη και η αγωνία για το χώρο των εγκαταστάσεων μας δεν αρκεί. Γι αυτούς τους λόγους θεωρούμε υποχρέωση μας να ενημερώσουμε τα μέλη και τους φίλους του Ομίλου αλλά και την τοπική κοινωνία ότι μέχρι την ολοκλήρωση της υλοποίησης των πρωθυπουργικών και υπουργικών δεσμεύσεων και τον οριστικό αποχαρακτηρισμό του θαλάσσιου μετώπου της πόλης οι δυνατότητες ουσιαστικής παρέμβασης μας στο χώρο των εγκαταστάσεων μας είναι ελάχιστες.
Είναι , τέλος, προφανές ότι για όλους εμάς ο «ΝΑΟΚ» αποτελεί ζωτικό χώρο ύπαρξης και δημιουργίας και κατά συνέπεια η υποβάθμιση και η απαξίωση του δεν μας πονά απλώς, αλλά μας συνθλίβει. Ως εκ τούτου θα συνεχίζουμε, όπως άλλωστε πράττουμε σε όλη μας τη ζωή, να βρισκόμαστε καθημερινά στον «οικείο» χώρο των ιστορικών μας εγκαταστάσεων και να αγωνιζόμαστε για την προστασία και την ανάδειξη τους. Προς το παρόν ένα πράγμα μπορούμε να υποσχεθούμε: ότι η σημαία του ΝΑΟΚ θα συνεχίσει, όπως γίνεται εδώ και 80 χρόνια, να υψώνεται αδιάλειπτα όπου χτυπά η καρδιά του ναυτικού αθλητισμού. Για τα υπόλοιπα και κυρίως για το πώς φθάσαμε μέχρι εδώ, έχουμε χρόνο να συζητήσουμε…