Η χρυσή στην Παγκόσμια Γυμνασιάδα του Μαρακές, Παναγιώτα Δόση παραχώρησε συνέντευξη στο αθλητικό portal της Κέρκυρας, στην οποία μιλά για τη νέα μεγάλη διάκρισή της, αλλά και τους μελλοντικούς της στόχους.
ΕΡ.:Παναγιώτα καταρχήν συγχαρητήρια… Αλήθεια, περίμενες πως σε μια παγκόσμια διοργάνωση, όπως η Γυμνασιάδα θα σε έβρισκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου; Με δεδομένο κι ένα μικροπρόβλημα που είχες στη μέση…
ΑΠ.:Πριν φύγω για το Μαρακές, ήξερα πως έχω πρόβλημα στη μέση μου και πως αν αγωνιστώ, θα αγωνιστώ με πόνο. Να πω την αλήθεια, δεν πίστευα πως θα μπορέσω να πηδηξω. Ωστόσο, χάρη στον πατέρα μου/προπονητή μου που με στήριξε ψυχολογικά και με επανέφερε στην πραγματικότητα, κατάφερα να αγωνιστώ και, τελικά, να κατακτήσω την πρώτη θέση.
ΕΡ.:Ο στόχος με τον οποίο κατέβηκες στους αγώνες ήταν το χρυσό μετάλλιο, βάσει των επιδόσεων των αθλητριών που συμμετείχαν;
ΑΠ.:Ο αρχικός στόχος μου, μέσα στον αγώνα ήταν να αντέξω τον πόνο. Και αν μπορέσω, να κάνω πεντε άλματα περασμένα με την πρώτη, ώστε να πονέσω όσο το δυνατόν λιγότερο.
ΕΡ.:Τα τελευταία χρόνια, οι επιδόσεις σου είναι εξαιρετικές και ήδη θεωρείσαι από τα μεγάλα ταλέντα του ελληνικού στίβου… Το περίμενες όταν ξεκινούσες τον αθλητισμό;
ΑΠ.:Όταν ξεκινούσα τον αθλητισμό ήθελα να φτάσω ψηλά. Όμως, δεν είχα συνειδητοποιήσει, αν μπορούσα. Αυτό έρχεται αργότερα μέσα από την προσπάθεια και την μεγάλη θέληση.
ΕΡ.:Ποιοι είναι οι προσεχείς αγωνιστικοί σου στόχοι;
ΑΠ.:Τώρα ακολουθεί μια περίοδος αποκατάστασης για την μέση μου με φυσιοθεραπεία και ήπια προπόνηση. Στόχος για την φετινή χρονιά είναι η καλή μου παρουσία στις μεγάλες διοργανώσεις που θα λάβω μέρος.
ΕΡ.:Έχεις πρότυπα, κι αν ναι ποια;
ΑΠ.:Πρότυπο για εμένα είναι η Anna Chicherova, η Ρωσίδα υψίστρια.
ΕΡ.:Ποιο είναι το μεγάλο όνειρο που θες να πετύχεις στον αθλητισμό;
ΑΠ.:Θέλω, πρώτα ο Θεός, να μπορέσω να πάω σε Ολυμπιακούς αγώνες και να έχω μια αξιοπρεπή παρουσία σε αυτούς. Κάτι, για το οποίο θα παλέψω πολύ.
ΕΡ.:Tέλος, θα ήθελα να μου πεις δύο λόγια και για τον προπονητή σου;
ΑΠ.:Για τον προπονητή μου, έχω να πω οτι τον ευχαριστώ που είναι κοντά μου. Χαίρομαι που είναι και πατέρας μου και μπορεί να με συμβουλεύει εντός και εκτός στίβου. Και θέλω να του αφιερώσω δημόσια αυτό το μετάλλιο γιατί χωρίς την στήριξη του δεν θα είχα αγωνιστεί σε αυτό το παγκόσμιο πρωτάθλημα.