Η τοποθέτηση του Δημάρχου Κέρκυρας στην ημερίδα των 13 διεθνών για το Κρίκετ, αφού πρώτα άκουσε τις τοποθετήσεις – καταγγελίες των Σωματείων.
*
Με την εντυπωσιακή, αν μη τι άλλο, ατάκα «μ’ αυτά που άκουσα, έχω πάθει πλάκα» άρχισε την ομιλία του ο Κώστας Νικολούζος, στην ημερίδα που διοργάνωσαν στο Φαληράκι, τη Δευτέρα (11/7) οι 13 διεθνείς αθλητές του Κρίκετ.
Ο Δήμαρχος Κέρκυρας, αφού πρώτα άκουσε, με μεγάλη προσοχή τις τοποθετήσεις και τις καταγγελίες των εκπροσώπων των Σωματείων, τονίζοντας ότι δεν έχει λόγο να μην πιστέψει τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, έκανε λόγο για ιστορία που, κατ’ αρχήν, καθυστέρηση ν’ αναδειχτεί κι, εν δευτέροις, «δεν αντέχει στο φως». Δηλώνοντας αλληλέγγυος στην όλη προσπάθεια, προκειμένου, όπως υπογράμμισε χαρακτηριστικά, «να φύγει η ταφόπλακα πάνω απ’ το άθλημα!»
Η τοποθέτησή του, στην πλήρη της ανάπτυξη…
«Μ’ αυτά που άκουσα, συγχωρέστε μου την έκφραση, αλλά έχω πάθει πλάκα! Και πρέπει να σας πω ότι έχετε αργήσει πολύ. Άκουσα τους εκπροσώπους των σωματείων… Μα, όλα αυτά τα ξέρατε! Και συγχαρητήρια στους αθλητές που βρήκαν το κουράγιο να βγούνε και να πούνε. Η ρήξη δεν ξεκίνησε σήμερα. Υπήρχε, απλά εσείς την καλύπτατε.
Είχε έρθει στην Κέρκυρα ο γγΑ (σ.σ. Συναδινός) και μου λέει “Δήμαρχε, έχω ακούσει κάποια πράγματα για το Κρίκετ. Ξέρεις κάτι;” Λέω “έχω ακούσει κι εγώ κάτι φήμες”.
Το γραφείο μου είναι πάντα ανοικτό. Γιατί (σ.σ. δεν ήρθατε); Γιατί να φθάσουμε σ’ αυτό το σημείο; Εγώ, βέβαια, είμαι αισιόδοξος. Αναλογιζόμενοι την κρίση στην οποία έχουμε περιέλθει, μπορεί να είναι η εκκίνηση για την αντίστροφη μέτρηση. Και η αντίστροφη μέτρηση, πρέπει να βασιστεί σε ορισμένες αρχές. Κατ’ αρχήν, όλη αυτή η ιστορία που περιγράψατε, δεν αντέχει στο φως, στη διαφάνεια, στο δημοκρατικό έλεγχο. Δεν αντέχει σε διαδικασίες και νόμους. Γίνεται με ελιγμούς, με κρυφά πράγματα, μ’ ένα σεντόνι που τα καλύπτει όλα.
Για πολλά πράγματα στην Κέρκυρα, έχουμε μάθει, ίσως από μια παρεξηγημένη ευγένεια ή για να μη θίξουμε τον άλλο ή σε μια λογική του “δε βαριέσαι, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;”. Με αποτέλεσμα, να καλύπτουμε πράγματα. Και το… φίδι, τελικά, να μας τρώει!
Αν είναι, λοιπόν, έτσι, όπως άκουσα τα πράγματα –και δεν έχω λόγο να μην το πιστέψω, καθώς άκουσα στοιχεία πολλά-, έχουμε μια Ομοσπονδία που δεν έχει σχέση με τη βάση. Δηλαδή, βγαίνει από σωματεία- μαϊμού (εσείς το είπατε), από σωματεία που δεν εμφανίζονται σε κανένα γήπεδο, όπου τα Φύλλα Αγώνα γράφουν 0-100… Εσείς τα είπατε.
Ωραία, να δούμε τι θα κάνουμε, όμως! Γιατί διαπιστώνω ότι υπάρχει μια ευρύτερη παραπλάνηση, όταν, για παράδειγμα, ακούω ότι βουλευτές πάνε και συνοδεύουν την Ομοσπονδία στον υφυπουργό για να ζητηθεί ενίσχυση… Προφανώς, δεν υπάρχει πλήρης ενημέρωση. Και η πολιτική ηγεσία πρέπει να έχει ενημέρωση κι από τις δύο πλευρές.
Το κρίκετ είναι συνυφασμένο με την παράδοση της Κέρκυρας. Ένα μέσο για σημαντική προβολή, για να επικοινωνούμε με άλλους λαούς, που μας συνδέουν παραδοσιακοί δεσμοί. Αυτή, λοιπόν, την παράδοση, θα την υπερασπιστούμε; Εγώ λέω ότι πρέπει να την υπερασπιστούμε.
Ας αφήσουμε τους μεταξύ μας ανταγωνισμούς, ως σωματεία, να εκδηλώνονται στην ευγενή άμιλλα, εκεί που νικάει ο καλύτερος. Κι ας συσπειρώσουμε τις δυνάμεις μας για το κρίκετ. Να το αναπτύξουμε. Γιατί η ανάπτυξη του κρίκετ, είναι υπόθεση των σωματείων.
Μας έχει “κάτσει” τώρα ένα “καπέλο” από κάτι που λέγεται “Ομοσπονδία” –κι απ’ ότι καταλαβαίνω δεν είναι καν Ομοσπονδία, δεν ξέρω τι είναι-, που πιθανόν να εκμεταλλεύεται και δημόσια κονδύλια (λέω, πιθανόν), επιχορηγήσεις… Εγώ δεν τα ξέρω, από εσάς τα άκουσα… Και στην ουσία, κάθεται σαν ταφόπλακα πάνω από το άθλημα!
Ας σκεφτούμε και γιατί γίνεται αυτό. Ποιο το κίνητρο. Κάποιοι άνθρωποι, που, όπως είπατε εσείς, δόξασαν το άθλημα. Έπαιξαν καλά κρίκετ, βοήθησαν στην ανάπτυξή του. Και ξαφνικά, το πράγμα ξεστράτισε. Αλήθεια, γιατί ξεστράτισε; Ποια είναι η υλική βάση πίσω απ’ αυτό το ξεστράτισμα;
Στην προσπάθεια που όλοι πρέπει να αναλάβουμε, για να ξεφύγουμε, κατ’ αρχήν, απ’ αυτήν την κατάσταση, να υπερασπιστούμε μια ζωντανή, αθλητική παράδοση του τόπου, εγώ θα είμαι δίπλα σας. Να απευθυνθούμε όπου πρέπει. Η πόρτα μου είναι ανοικτή, σας περιμένω να κουβεντιάσουμε διεξοδικά και να χτυπήσουμε όποιες πόρτες χρειάζεται, ώστε να βρούμε μία λύση και να φύγει η ταφόπλακα πάνω από το άθλημα που εσείς υπηρετείτε όλα αυτά τα χρόνια…»