Ο Λέτο, α λά 2012, αξιοποίησε στο 83’, ένα απ’ τα 15 κόρνερ των Πρασίνων στην χιονοδαρμένη Λεωφόρο, στερώντας απ’ τους Φαίακες το βαθμό. ● Χαμένη ευκαιρία ο Γεωργίου αμέσως πριν.
Photos: Stamatis Katapodis
Επτά λεπτά… Τόσα απέμεναν. Μοναχά επτά λεπτά, για να γίνει η Κέρκυρα η μοναδική, φέτος, ομάδα που σε έναν γύρο κατάφερε να ρίξει φούσκο και στους τρεις του τέως ΠΟΚ.
Έμοιαζε, βλέπετε, ρεαλιστικότατο. Μπορεί στη Λεωφόρο να το ‘χει στρώσει (το χιόνι) από νωρίς, ο Παναθηναϊκός, ωστόσο, δεν… έστρωνε με τίποτα! «Ταπεινός» ο ίδιος, συνεπής στο τακτικό της πλάνο η Κέρκυρα, φθάσαμε, λοιπόν, στο 83’ και η μοναδική, ουσιαστικά, φορά που ο Κουτζαβασίλης χρειάστηκε να ανεβάσει παλμούς, ήταν εκείνη η «καραβολίδα» (απ’ το πουθενά) του Κουρμπέλη, στο 24’, δοκάρι. Πλην αυτού, «δαγκάνες».
Ώσπου «μίλησε» αυτό που, σε ανύποπτη στιγμή, κάποιος ανώνυμος σοφός το… εκσφενδόνισε: «Εντάξει, βρε παιδί μου, αλλά σαν πολλά κόρνερ δεν κερδίζουνε; Επικίνδυνα πράματα…». Που να πάρει, δικαιώθηκε. Μπορεί, βλέπετε, στα υπόλοιπα 14 (!) η συνολική αντίδραση της κερκυραϊκής άμυνας να υπήρξε εξαιρετική, αλλά μια, δυο, τρεις…
Καλό, λοιπόν, το χτύπημα του Βλαχοδήμου (η, εκ των πραγμάτων, κρίσιμη κίνηση του Ουζουνίδη απ’ την πάγκο), καλή και η… χιονο- κεφαλιά του Λέτο, μέσα. Με dayheroτων Πράσινων, τον Αργεντίνο. Ουχί πρωτόγνωρο. Το 2012, στο Παναθηναϊκός- ΑΟ Κέρκυρα 1-0 ήταν, ξανά, του λόγου του που είχε «σερβίρει» το κακό (τότε, στον Γκαλίνοβιτς). Το εκπληκτικό; 8 Γενάρη τότε, 9 Γενάρη τώρα! Αντιπαθής…
Μετά από ένα α’ μέρος που, τέλος πάντως, η μπάλα τσούλησε (με τον Παναθηναϊκό να έχει την πρωτοβουλία αλλά και μια χαρακτηριστική δημιουργική δυσπραγία), το β’ εξελίχθηκε σε ιστορία «ειδικών συνθηκών».
Χιόνι κι άλλο χιόνι, περισσότερο χιόνι, θύελλα, χιονοθύελλα, δύσκολο το τρέξιμο (αλλά εύκολη η… γλίστρα), διακοπή για καθαρισμό του αγωνιστικού χώρου (64’), επιστράτευση της μπάλας της «φωσφοριζέ». Ήταν και ο κόσμος ελάχιστος, ήταν και αργά, είχε και, γενικώς, ησυχία (άντε, να «σπαγε» μια στάλα απ’ τα… παράπονα της εξέδρας για την άλλη μία «γκέλα» που φαινόταν καθ’ οδόν), mood, περίπου, αγγελοπουλικό, αλλά με… όχι happyend.
Θα μπορούσε, αν, πλην της αδράνειας του 83’, είτε στο τέλος (97’) ο Ζορμπάς σημάδευε καλύτερα, είτε (και μιλάμε για… πολύ happy) εάν, παραμονές του γκολ, ο Γεωργίου ήταν πιο ψύχραιμος στην τελική. Η (γερή) ευκαιρία που, βάσει πλάνου, ψάχναν’ οι Φαίακες (φάνηκε στις δυο- τρεις κόντρες τους στο β’) για το absolute«κόλπο». Tην είχαν. Μόνο που, σε αντίθεση, π.χ., με την ΑΕΚ, δεν τους «βγήκε». Οι λεπτομέρειες που γράφουν συχνά την ιστορία…
Τον αγώνα διαιτήτευσε ο Θρακιώτης, Γκράνας (Ευθυμιάσης, Μερκενίδης). «Κιτρίνισε» τους Κουρμπέλη, Μολέδο- Γεωργίου, Ζαραδούκα.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Μ. Ουζουνίδης): Βλαχοδήμος, Μέστο, Μολέντο, Κουτρουμπής (69′ Π. Βλαχοδήμος), Χουλτ, Κουρμπέλης, Λουντ, Βιγιαφάνιες (86′ Μαρινάκης), Μπουμάλ, Λέτο (90’+2’ Ρέις), Μπεργκ.
ΚΕΡΚΥΡΑ (Μ. Γρηγορίου): Κουτζαβασίλης, Σπίνουλας, Βενέτης, Ιωάννου, Ζαραδούκας, Ανδρεόπουλος (86′ Γκόμεζ), Σιόντης, Γεωργίου (90’+1’ Παμλίδης), Ζορμπάς, Κόντος (69′ Επστάιν), Ντουαλά.