Το… χρονικό των εξαιρετικά δύσκολων συνθηκών διεξαγωγής του Παναθηναϊκός- Κέρκυρα, που, τουλάχιστον, άφησαν «κειμήλιο» κάποιες όμορφες εικόνες στο φακό
Photos: Stamatis Katapodis
Εικόνες cartepostale. Αν δεν ήταν μπάλα, θα μπορούσε, εύκολα, να εγκριθεί ως ατμοσφαιρικό υλικό για τουριστικό οδηγό χειμωρινών διακοπών.
Σκοτάδι, «σπασμένο», απλά, απ’ το φως των προβολέων… Όχι «φασαρία», δεδομένου του εξαιρετικά περιορισμένου αριθμού των οπαδών… Κρύο. Πολύ κρύο. Ψωφόκρυο. Με τον υδράργυρο, προοδεύοντος του χρόνου, σε αδυσώπητο μακροβούτι προς τα κάτω…
Πριν από το ματς, στρογγυλοκάθισαν δίπλα στο παγωμένο βουητό της «Αριάδνης» και οι νιφάδες. Χιόνι. Πρώτα, πιο «δειλά». Κατόπιν, με θράσσος. Ποσότητα. Κι άλλη, περισσότερη, ακόμη παραπάνω… Ίσαμε την έναρξη του β’, ο αγωνιστικός χώρος, ήδη έμοιαζε λευκό χαλί. Όλο και πιο «παχύ».
Όταν, πια, το ‘στρωσε κανονικά, δίπλα στην αγωνία του φωτογράφου να «αιχμαλωτίσει» άλλο ένα «κλικ» καλό, απ’ την αντάρα του καιρού και το «ταξίδι», πια, απ’ τις νιφάδες στον αέρα, ήρθε και η άλλη αγωνία. «Θα αντέξουν;» Μαζί με ψιθυριστές υποκλίσεις σε Βενέτη και Κουρμπέλη. Οι μόνοι, γαρ, με κοντομάνικες φανέλες και όχι γάντια…
Λίγο μετά την έναρξη του β’, πρώτο μέτρο: αντί της μπάλας της λευκής, φωσφοριζέ. Κίτρινη. Για να φαίνεται. Ένα πεντάλεπτο αργότερα, σκούπες, σύνεργα λοιπά καθαρισμού, μπαστακώθηκαν καμαρωτά σε θέση «μάχης» δίπλα απ’ τις γραμμές (του) πλαγίου. Ώσπου στο 64’, σφύριγμα, παρατεταμένο: «Διακοπή…». Μπας και καθαρίσει το χορτάρι. Να φαίνονται, τουλάχιστον, οι γραμμές.
Κάποια αιτήματα για διακοπή προς τον refΓκράνα, με την κλασική επίκληση της σωματικής ακεραιότητας των ποδοσφαιριστών, έπεσαν κενό. «Καθαρίζουμε και συνεχίζουμε…». Έτσι έγινε. Ως το τέλος. Με όλο και πιο δύσκολες συνθήκες, που, ενίοτε, έκαναν και το περπάτημα… υπέρβαση!
Σε πάγκους κι εξέδρα, τα απαραίτητα κομφόρ πάλευαν να σηκώσουν τα δικά τους φλαμπουρα αντίσταστης στα «ωραία» του καιρού. Σκούφοι, γάντια, εσωθερμικά, χοντρά μπουφάν, διπλά μπουφάν, κάσκες, κασκόλ, σκούφοι, κουβερλιά… Δύσκολα διάκρινες τις «μούρες». Χωμένες, όλες, στο (πιο) ζεστό τους καταφύγιο.
Τα «κλικ» του φωτογράφου, όλο πιο «θολά». Χιονοθύελλα… Και πάγος… Η δουλειά στο τέλος, όμως, έγινε καλά. Και τα «καρέ» από την παγωμένη Λεωφόρο, έμειναν ως «κειμήλιο» μιας δύσκολης μέρας στη δουλειά…
