Με «κουραστική» εμφάνιση, οι Φαίακες, πήραν το βαθμό (0-0), έχοντας να λένε για το χαμένο πέναλτι του Τουράμ στο 38’. ● Δοκάρι (35’) και 2-3 καλές στιγμές, με παρόντα «Κούτζα», οι Αγρινιώτες στο β’.
Photo: Σταμάτης Καταπόδης
Σταθερή στη λογική του «φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι» συνέχισε τη φετινή περπατησιά της η Κέρκυρα. Αρνούμενη να μπει στον πειρασμό να «ζητήσει» ένα πιο… γενναιόδωρο γέμισμα του (ακόμη και σε όχι τόσο δύσβατες συνθήκες), η ομάδα του Μιχάλη Γρηγορίου έμεινε στο 0-0 απέναντι στους Αγρινιώτες, αποτέλεσμα που σηκώνει δύο αναγνώσεις.
Αφ’ ενός, αυτή της άφιξης, αισίως, στους 23 β. Δεδομένης της συνεχιζόμενης ανημποριάς των από κάτω (0-3 η Τρίπολη στον Πλατανιά, γι’ αρχή και… +3), notbad. Ασφάλεια. Αφ’ ετέρου, πάλι, της απώλειας μιας καλής ευκαιρίες για μια νίκη, που θα έστελνε τους Φαίακες μονάχη στο 10ο σκαλί, με έξι, πια, ομάδες από κάτω, «κλειδώνοντας», ουσιαστικά, με… διπλοκλείδι τον, κατά Γρηγορίου, στόχο της σεζόν (παραμονή). Αν και, ούτως ή άλλως, τη γνώμη μας την έχουμε καταθέσει: η… ιστορία έχει τελειώσει. Αλίμονο, δηλαδή…
Όχι ότι δεν είχαν το momentumτους οι Φαίακες: χαμένο πέναλτι ήταν αυτό του 38’. Όχι παίξε- γέλασε. Με τον Κυριακίδη να «ψωνίζει» τον Τουράμ. Πόσες φορές, ωστόσο, να «απαιτήσεις» πράμα με… μιάμιση φάση ανά ματς; Σκεφθείτε, προς απόδειξη, πως, εάν εκεί ο Βραζιλιάνος ευστοχούσε, η Κέρκυρα θα έπαιρνε «κεφάλι» (και –γιατί όχι;- ενδεχομένως και το ματς) δίχως… τελική (σε ροή αγώνα)! Όχι καλή ή κακή τελική. Γενικά, τελική…
Ομοίως, βέβαια, δίχως τελική, θα μπορούσε να προηγηθεί, λίγο νωρίτερα (35’) κι ο Παναιτωλικός, με την (κάτι σαν) σέντρα- σουτ του Ρέι, που βρήκε στον Σπίνουλα κι έπαψε δοκάρι. Γιατί μη νομίζετε πως οι Αγρινιώτες ήτανε… εκστατικοί! Ειδικά στο α’…
Τούτο τεκμηριώνει και την οπτική του 0-0 ως χαμένη ευκαιρία. Ξεκάθαρα σε φάση «ψαξίματος» και βεβαίως ουδόλως… τρομακτικοί οι Αγρινιώτες. Αλλά η Κέρκυρα, δίχως Επστάιν-Ζορμπά και στο «χλιαρό» ντεμπούτο Κέβιν, ζήτησε το λίγο (επιλογή η ανημποριά, θέλει συζήτηση. Πάντως, πρώτη φορά δεν ήταν…). Ξανά. Ζώντας (πιο… ξανά) με το «φόβο» της μιας «κακής» φάσης. Τα «παρών» του (εξαιρετικού) Κουτζαβασίλη, τόσο στο 61’ (Ρόσα), όσο και στις 2-3 φάσεις του τελευταίου δεκαλέπου (top, του Παπαδόπουλου στο 90’) το υπενθύμισαν.
Το «πραγματικό» αντιστάθμισμα στο ίδιο διάστημα; Ένα σουτ του Ντουαλά στο 78’. Ξαφνικό, «προσωπικό», έμπνευση, ουχί σ’ εξέλιξη ενός οργανωμένου δημιουργικού πλάνου. Όπως και όλη η Κέρκυρα στο ματς. Κάνα «στημένο», κάνα «γέμισμα», ως εκεί… Κουραστικό. Το «είπε» και ο κόσμος. Που πλέον είναι προφανές ότι (μια, δυο, τρεις…) ζητεί, δίχως το βραχνά του άγχους, να δει δυο δράμια μπάλα παραπάνω…
Τον αγώνα «σφύριξε» ο Μακεδόνας, Πρ. Ζαχαριάδης (Γρεβένης, Μεϊντάνας). «Κιτρίνισε» τους Κεϊτά, Ντιμιτρόφσκι, Ντουαλά, Παμλίδη – Χαντάκια, 71′ Μπράβο.
ΚΕΡΚΥΡΑ (Μιχ. Γρηγορίου): Κουτζαβασίλης, Σπίνουλας, Ντιμιτρόφσκι, Ιωάννου, Ζαραδούκας, Κεϊτά, Σιόντης, Γκομέζ (82′ Γεωργίου), Ντιογκό (68′ Ντουαλά), Γκομέζ, Κόντος (60′ Παμλίδης), Τουράμ.
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ (Μ. Χάβος): Κυριακίδης, Μύγας, Κούσας, Χαντάκιας (46′ Ροντρίγκες), Τσοκάνης, Μάκος, Μάρκος Πάουλο (46′ Μπράβο), Ρέι, Ρόσα (84′ Μουνιός), Λόπες, Παπαδόπουλος.